Hoe het allemaal begon...

Zolang ik me kan herinneren, ben ik altijd geïnteresseerd geweest in mensen.
Waarom gedragen mensen zich op een bepaalde manier? Waar zijn mensen naar op zoek? Wat verlangen ze? Waarom kiezen mensen voor optie A en niet voor optie B? Wat motiveert hen? Is het uiterlijke (gedrag) van een persoon een weerspiegeling van het innerlijke? Waar worstelen mensen mee? Wat maakt iemand ongelukkig of juist gelukkig?

Ik besloot daarom als 18-jarige om Bachelor Toegepaste Psychologie te gaan studeren en behaalde daarna puur uit interesse nog een Master in de Criminologische Wetenschappen. Hoewel menswetenschappen geen directe link hebben met de economie, heb ik altijd geweten dat ik in de privésector thuishoorde. Als zelfstandige student werkte ik naast mijn studies fulltime in een sales omgeving en in alle bescheidenheid durf ik te zeggen dat ik daar succesvol in was.

Toen ze me na het behalen van mijn diploma een job aanboden die ‘mensen’ combineerde met ‘sales’ stapte ik met veel enthousiasme in de uitzendwereld. Ik kreeg de kans om opleidingen te volgen, om mezelf te ontplooien en ook om door te groeien. Wat heb ik een geweldige tijd beleefd! Collega’s werden vrienden en niet elke werkdag voelde aan als werken want er werd voldoende aandacht besteed aan de fun-factor.

Juist omwille van die reden bleef ik jarenlang dezelfde job doen, met de glimlach. Tot die verdween. Langzaam maar zeker. Ik stevende af op een burn-/bore-out. Het heeft enige tijd geduurd vooraleer ik kon aanvaarden dat ik mijn carrière een andere wending moest geven. Na tien jaar zou ik die top werkgever toch niet verlaten? Het voelde aan als een relatiebreuk en toch was het een noodzaak als ik mezelf wilde blijven uitdagen.

Stéphanie Albers